Η έμπνευση για το σχεδιασμό αυτού του συμπλέγματος γραφείων ήταν η δομή του σπιράλ. Το σπιράλ δημιουργεί έναν αέναο διάλογο μεταξύ του «κλειστού» και του «ανοιχτού» χώρου. Το αμφιθέατρο του κτιρίου σηματοδοτεί το εσωτερικό σημείο εκκίνησης του ανάγλυφου σπιράλ. Θυμίζει έτσι μια παράξενη σπηλιά που σκαρφαλώνει από το έδαφος. Στο τέλος του σπιράλ ή στο υψηλότερο σημείο του κτιρίου, τα γραφεία των διευθυντικών στελεχών έχουν θέα στον κήπο.
Στη νότια πλευρά, η οριζόντια θέση των περσίδων παρέχει την απαραίτητη εσωτερική σκίαση όλη την ημέρα. Οι περσίδες στη δυτική πλευρά επιτρέπουν την περιστροφή, εμποδίζοντας τη διείσδυση του άμεσου ηλιακού φωτός το απόγευμα.